Lech Narębski
Życie zawodowe w całości związał z badaniem, ochroną i konserwacją zabytków, kontynuując, profesjonalizując i rozszerzając młodzieńczą pasję do fortyfikacji dawnej twierdzy Toruń (społeczny opiekun zabytków od 1970 r.)
Odbył studia zabytkoznawstwa i konserwatorstwa (Wydz. Sztuk Pięknych UMK Toruń, 1979) p. kier. Jerzego Frycza, Jana Tajchmana, Mariana Kutznera i Mariana Arszyńskiego. Przed ukończeniem studiów podjął pracę w toruńskim Biurze Badań i Dokumentacji Zabytków (1976), następnie pracował w kaliskim BBiDZ, którym od 1983 r. kierował. Od 1991 r. pełnił funkcję Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Kaliszu. Po powrocie do Torunia (1994) pracował w Regionalnym Ośrodku Studiów i Ochrony Środowiska Kulturowego, następnie w latach 2000-2008 pełnił funkcję Miejskiego Konserwatora Zabytków w Toruniu. Przed przejściem na emeryturę 2020) był głównym specjalistą w Departamencie Kultury i Dziedzictwa Narodowego Kujawsko-Pomorskiego Urzędu Marszałkowskiego.
Jest rzeczoznawcą MKiDN w dziedzinie: architektura i budownictwo; zabytki techniki, w specjalizacji: badania, dokumentacja, konserwacja architektury obronnej (1997-2004; 2009-2012; 2015-2026). Uczestniczy w pracach rad konsultacyjno-naukowych, komisji d/s. oceny wniosków o dotacje na prace
konserwatorskie, Kapituły przyznającej medale „Dziedzictwo Wieków” Marszałka Woj. Kujawsko-Pomorskiego (od 2012). W latach (2005-2024) uczestniczył w pracach Rady Muzealnej Muzeum Okręgowego w Toruniu.
Był organizatorem i współorganizatorem konferencji naukowych i seminariów (ostatnio – jednym z inicjatorów powołania Forum Miast i Gmin Fortecznych).
Lech Narębski jest autorem, współautorem i redaktorem kilkudziesięciu prac publikowanych i niepublikowanych poświęconych m.in.: badaniom, konserwacji, zagospodarowaniu i adaptacji do współczesnych funkcji zabytków, w szczególności architektury obronnej i historycznych ruin. Jest autorem opracowań eksperckich dotyczących postępowań w/s wpisu do rejestru zabytków krajobrazów kulturowych, zespołów pofortecznych i dzieł obronnych. Był współautorem Karty Ochrony Fortyfikacji ICOMOS - POLSKA, Wytycznych Generalnego Konserwatora Zabytków dotyczących ochrony zabytkowych dzieł budownictwa obronnego, licznych studiów historyczno-konserwatorskich i programów ochrony dotyczących: Twierdzy Toruń (m.in. w ramach: Krajowego Programu Ministerstwa Kultury i Sztuki „Ochrona I Konserwacja Zabytków Architektury Obronnej”), miejsca Światowego Dziedzictwa – Zespołu Staromiejskiego w Toruniu oraz dwóch edycji Programu opieki nad zabytkami województwa Kujawsko-Pomorskiego. Sprawował nadzory konserwatorskie robót budowlanych i prac przy zabytkach Torunia (np. przy Zamku Krzyżackim, Domu Kopernika, kompleksach kamienic, korpusie kościoła pw. NMP).
Swoją pracę zawodową łączył z aktywną działalnością w organizacjach pozarządowych pełniąc funkcje prezesa Oddziału Toruńskiego Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków, ogólnopolskiego Towarzystwa Przyjaciół Fortyfikacji i Toruńskiego Oddziału TPF, oraz w Komisji Architektury Militarnej Polskiego Komitetu Narodowego ICOMOS. Angażował się również w działania dydaktyczne – np. w ramach IV Szkoły Letniej ICOMOS, wakacyjnych seminariów studentów Wydziału Architektury PW, Studium Podyplomowego Ochrony Dóbr Kultury IZK UMK w Toruniu.
W wieloletnim okresie swojej wszechstronnej działalności Lech Narębski przyczynił się do zabezpieczenia, utrwalenia i wyeksponowania wartości wielu zabytków, w tym do rozpoznania, pogłębienia i popularyzacji wiedzy o dziedzictwie kulturowym.
